Palinologija

Palinologija (grč. παλύνω, palunō, palunein – oprasivati + λόγος, logos – nauka, znanje, učenje) je nauka o polenovim zrnima (muški gametofit) i sporama^[1][2].

Tokom četrdesetih godina 20. stoljeća, palinologija proučava samo spore i polenova zrnca, uključujući i one iz ugljenih i mineralnih naslaga. Nakon toga, područje njenog interesa širi se i na ostale fosilizirane elemente sa zidom organskog sastava, a koji odolijeva procesu ekstrakcije pomoću kiselina, kao što su fluorovodična, dušična i druge. Ti mikrofosili organskog porijekla, koji se nazivaju palinomorfi, mogu biti kontinentalnog porijekla (kriptospore, spore, polenova zrnca, slatkovodne alge), ali i morskog (akritarke, kitinozoe, dinoflagelati, itd.).

Palinologija je interdisciplinarne prirode, sa veoma širokom primjenom u biološkim naukama (botanika, paleobotanika, paleoekologija), paleontologiji, geologiji (geohronologija, biostratigrafija), arheologiji, paleoklimatologiji, alergologiji (aeropalinologija), itd.^[3][4]

1. ^ Pons A. (1970): Le Pollen – Coll. Que sais-je ?. PUF, Paris.
2. ^ Bennett, K.D.; Willis, K.J. (2001). Pollen. In: Smol J. P., Birks H., Last J. B., William M.: Tracking Environmental Change Using Lake Sediments, Vol. 3 - Terrestrial, algal, and siliceous indicators. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht.
3. ^ Reille M. (1990): Leçons d’analyse pollinique et de palynologie. Éd. du CNRS, Paris.
4. ^ Jansonius J. D., McGregor C. (1996). Introduction, Palynology: Principles and Applications. AASP Foundation 1: 1–10, British Geological Survey Keyworth, Nottingham.